Zes recreatieve coke-gebruikers gaan in Colombia op zoek naar de oorsprong van hun lijntje coke. Hoe hebben zij dit ervaren?

Zes millennials stappen uit de anonimiteit om te ontdekken wat er schuilt achter hun pakje plezier. Creatief ondernemer Donny, chef-kok Justin, model Laura, Sterre die haar bachelor psychologie heeft en nu werkt als cityhost, student meubelmaker Pepijn en filmkunstenaar Rik gaan op onderzoek uit en reizen af naar Colombia waar ze de drugswereld induiken. Hoe hebben zij hun deelname ervaren?

Pepijn

Vond je het confronterend om jezelf terug te zien?

Nee, het enige confronterende zijn sommige statements die ik heb gemaakt. Deze had ik misschien anders willen vormgeven, maar daarnaast was het juist leuk!

Is je cocaïnegebruik veranderd na je deelname?

Niet per se, al is mijn kijk op het goedje ervan veranderd en heb ik er bijvoorbeeld meer moeite mee als coke wordt verheerlijkt in films en series.

Wat is jou het meest bijgebleven na de reis naar Colombia?

Dat echt werkelijk waar je ook in de wereld komt, je fijne en gastvrije mensen kan tegenkomen. Ook is mij bijgebleven dat je niet alles kan nemen voor wat het is. Dat achter de meest logische dingen een andere waarheid kan zitten.

Wat zou je mee willen geven aan andere partygebruikers?

Ik zou ze mee willen geven dat je met drugs hele fijne ervaringen kan hebben en dat je dichterbij je medemens kan komen, maar dat ook iedereen bewust van de risico's moet zijn. Je kan in Nederland bijvoorbeeld drugs gratis en anoniem laten testen, dus doe dat ook vooral! En ga het gesprek aan als je het gevoel krijgt dat jij of iemand in jouw omgeving drugs aan het misbruiken is. Er vroeg bij zijn kan latere problemen voorkomen.

Laura

Hoe reageerde je omgeving bij jouw deelname aan dit programma?

Eigenlijk heel goed! Mijn omgeving kent mij als iemand die graag meer bewustwording creëert onder hen. Ik heb altijd een open houding gehad tegenover drugs, en vooral veel met mijn omgeving gesproken over de verdieping die “geestverruimende” middelen kunnen brengen. Zij vonden het dan ook niet onverantwoordelijk van mij dat ik mijn gezicht vanuit deze invalshoek heb verbonden aan cocaïne. Mijn ervaringen met cocaïne zijn op één hand te tellen, ik had daarom denk ik ook niet het gevoel dat ik een groot geheim publiek zou maken.

Vond je het confronterend om jezelf terug te zien?

Nee eigenlijk niet. Het opnemen van zo’n serie is ontzettend intens, het zijn lange dagen en extreem veel indrukken. Ik ben trots als ik terugkijk op hoe wij onszelf daar als groep doorheen hebben gesleept. Voor mij komt iedereen in de serie heel integer naar voren. Ik huil vrij vaak in de serie en natuurlijk denk ik dan: jeetje Lau, ga je weer. Maar als ik dan terugdenk aan de momenten waarin ik moest huilen denk ik, tsja, die waren ook wel heel dramatisch.

Wat is jou het meest bijgebleven na de reis naar Colombia?

Een indrukwekkend moment was de onverwachtse inval in een huis waar wapens en drugs werden verhandeld. Er werd op dat moment zo gespeeld met mijn beoordelingsvermogen. Het was compleet surrealistisch en toch heel realistisch. Ik begreep waarom armoede mensen drijft tot drugs te verhandelen en ik begreep waarom de politie ingrijpt in die criminaliteit. Het is alleen moeilijk objectief te blijven als het huis van iemand volledig wordt gestript en je huilende bewoners tegenover je hebt staan. Dat ze je zweren dat er niets in huis te vinden is … en er dan toch een veel te hoog geldbedrag wordt gevonden voor een gemiddelde familie in die wijk.

Wat zou je mee willen geven aan andere partygebruikers?

Donny verwoordde het laatst erg mooi: wij hebben onszelf goed in de spiegel aangekeken door het maken van deze serie. We hebben onszelf de vraag gesteld: waarom gebruik ik eigenlijk? Ik wil graag dat jij zelf je oordeel velt over het gebruik van cocaïne na het kijken van de serie. Maar het gaat verder dan dat. Stel jezelf ook de vraag hoe je gebruikt: om te verdoven of te verdiepen? Alleen bewustzijn zorgt voor daadwerkelijke verandering.

Justin

Hoe was het om deel te nemen aan dit programma?

Het was een hele bijzondere ervaring! Ik heb mooie dingen gezien, maar ook hele heftige dingen… Het was een soort van emotionele rollercoaster. 

Hoe reageerde je omgeving op jouw deelname?

Mijn omgeving reageerde enthousiast. Dit zijn van die once in a lifetime dingen. Het onderwerp zelf was natuurlijk voor sommige mensen wat lastig te begrijpen, maar dat is helemaal prima.

Ben je achter verrassende dingen gekomen?

Ik ben erachter gekomen dat recreatief gebruik niet bestaat. Dat als je af en toe gebruikt je ook gewoon een gebruiker bent. Wij gebruiken het woord “recreatief” alleen om het goed te praten. 

Wat zou je mee willen geven aan andere partygebruikers?

Ik zou graag mee willen geven dat je bewust moet zijn wat je gebruikt. Ik ga niet zeggen dat je het niet moet gebruiken, dat is aan jezelf. Ik hoop dat door deze docu/serie mensen wat bewuster met drugs omgaan, zoals mensen dat al met veel dingen doen als alcohol, suiker, vlees enzovoorts. 

Sterre

Hoe was het om deel te nemen aan dit programma? 

Ik vond meedoen aan 'The Cocaine Trail' echt een geweldige ervaring en ik ben zeer dankbaar dat ik zoveel interessante en inspirerende mensen heb mogen ontmoeten. Ik ben ook heel erg dankbaar voor de reis naar Colombia met zo’n leuk team. Colombia is een prachtig land, ondanks alle ellende in het verleden (en heden).

Had je ooit eerder nagedacht over de oorsprong van jouw lijntje coke?

Nee, nooit. 

Wat voor soort cocaïnegebruiker ben je?

Een recreatieve. 

Is je cocaïnegebruik veranderd na je deelname?

Niet echt, ik heb na Colombia nog cocaïne gebruikt en ik sluit het niet uit dat ik dat in de toekomst weer ga doen. De reis heeft indruk op me gemaakt en ik geloof ook zeker dat er in bepaalde mate bloed aan de handen van de gebruiker kleeft, dus ook aan die van mijzelf. Ik wilde echter eerlijk zijn en geen schone schijn gaan ophouden.

Rik

Vond je het confronterend om jezelf terug te zien?

Mijn vriendin gebruikt de camera van haar telefoon als een soort externe bodycam van mij. Dus ik ben al redelijk vaak geconfronteerd met gênante beelden van mezelf. Daar zijn de beelden van ‘the Cocaine Trail’ heel mild bij. Wat ik wel confronterend vind als ik naar de beelden kijk, is hoe hypocriet en ongelijk verdeeld de wereld is. Hoe degene die toch al weinig kansen hebben, vaak de hardste klappen krijgen. Zoals de boeren in Colombia en de straat soldaten van de mocro-maffia die al op hun 12e gerekruteerd worden. Misschien moeten we eens wat gaan doen aan die ongelijke verdeling?

Had je ooit eerder nagedacht over de oorsprong van jouw lijntje coke?

Daar had ik wel over nagedacht, zeker nadat Grappenhaus en Akerboom met hun vinger gingen wijzen naar de Yogasnuivers. Maar ik moet ook wel zeggen dat zij zichzelf er zo ook wel heel makkelijk vanaf maken. Ik denk dat criminele organisaties veel meer een sociaaleconomisch probleem zijn, dan een drugsprobleem. Cocaïne is eerder een symptoom dan een oorzaak. Als wij als maatschappij sollicitanten niet uitnodigen als er ‘Abdel’ of ‘Tarik’ boven hun sollicitatiebrieven staat, maken we het die criminele organisaties wel erg makkelijk. Daarbij heeft Grappie’s collega ook best een duit in het zakje gedaan om bevolkingsgroepen buiten te sluiten, toen Rutte zei 'Als het je hier niet bevalt ga je maar weg'. 

Dus: Akerboom en Grappenhaus aan het werk!

Wat voor soort cocaïnegebruiker ben je?

Ik ben een noodzakelijke gebruiker. Ik stel m’n neus open voor het witte goed, als er geen ander middel voor handen is en ik toch nog net iets langer wil door feesten. Als ik eenmaal de shortcut naar geluk (dmv drug en/of drank) genomen heb, mag dat natuurlijk niet te snel ophouden. Want daarna moet ik er weer 2 maanden op wachten, aangezien dat dat het gemiddelde is dat ik mezelf bedwelm. 

Ben je achter verrassende dingen gekomen?

Ik heb veel leed gezien, maar dat was niet zo’n verrassing. Wat ik wel verrassend vind, is dat ik na twee weken in Colombia niet meer wist wie ik wel kon vertrouwen en niet: politie die een inval doet na 1 telefoontje van de buren; eerst vinden ze niet genoeg bewijs voor de inval maar even later wel, politici die zeggen boeren te helpen maar eigenlijk multinationals ondersteunen en Venezuelanen die gerekruteerd worden om een kilo coke te smokkelen als afleiding voor een grotere lading. 

Donny

Hoe was het om deel te nemen aan dit programma?

Het was leuk en interessant, maar wel erg zwaar. Het gaat in Colombia natuurlijk niet zoals het hier in Nederland gaat. Het was heel veel wachten en veel reizen. We hebben ook zo nu en dan op plaatsen geslapen waar je bijna niet kon slapen. Het was kortom best wel afzien en we gingen ook redelijk gesloopt naar huis.

Had je ooit eerder nagedacht over de oorsprong van jouw lijntje coke?

Jazeker. Sterker nog in Amsterdam kan je zelfs kiezen waar het vandaan komt. Colombia, Peru of Bolivia. Je krijgt als het ware gewoon een vlaggetje erop. Het werkt en ruikt ook allemaal anders. Ik heb ze ook allemaal wel een keertje uitgeprobeerd.

Wat is jou het meest bijgebleven na de reis naar Colombia?

Hetgeen wat ik heftig vond is om een land te zien waarin iedereen het probeert heel goed te doen, maar waar het voor geen meter lijkt te werken. Je ziet dat het een soort ‘loop’ is, iedereen houdt elkaar in stand. Alle grote bazen en het leger doen veel moeite om alles zo te houden zoals het is. Ze verdienen namelijk heel veel geld zoals het nu gaat. Het had niet eens zozeer met drugs te maken. Het is gewoon ook het gebrek aan educatie, ongelijke verdeeldheid, slechte infrastructuur. Het is gewoon een vrij arm land waar het allemaal heel oneerlijk verdeeld is.

Is je cocaïnegebruik veranderd na je deelname?

Het is niet dat ik het helemaal niet meer doe, of me schuldig voel als ik het wel doe. Het is namelijk te kort door de bocht om te zeggen dat het de schuld van de consument is. Iedereen doet nog steeds alsof ze het niet doen. Dat is nog veel gevaarlijker. Door het taboe rond cocaïne weet je er eigenlijk veel te weinig van. Het is voor ons belangrijker om het taboe te doorbreken. Ik vind zelf de reden waarom mensen gebruiken ook erg interessant, een stukje escapisme. Is onze maatschappij nog wel zo leuk als iedereen aan de drugs gaat? Wij proberen ervoor te zorgen dat mensen hierover gaan praten en dit taboe doorbroken wordt. Daarom zijn wij ook voor legalisering en dat dit bespreekbaar wordt gemaakt.

---

The Cocaine Trail, zie je vanaf 11 maart om 20:25 bij POWNED op NPO 3