In Popcorntijd bespreekt André Nientied wekelijks filmnieuws en de beste kijktips. Deze week: The Shallows en Napoleon Dynamite

The Shallows
Haaien blijven filmmakers fascineren, van de Spielberg-klassieker Jaws (‘du-dum-du-dum...’) tot de trashy onzin van Sharknado. Aan dat haaiengenre wordt deze week The Shallows toegevoegd, een nagelbijter die vooral doet denken aan Open Water uit 2003. Ook hierin vallen Amerikaanse toeristen die zijn achtergelaten ten prooi aan een haai.

De toeriste in The Shallows is Nancy (Blake Lively), die naar een afgelegen Mexicaans strand gaat om te surfen én een trauma rond haar overleden moeder te verwerken. Dat leren we uit een nogal overbodig skype-gesprek dat ze ter plekke met haar zus en vader heeft: filmstudio Sony wilde vast even laten zien dat hun smartphone zelfs prima werkt op een verlaten strand zonder wifi. Zodra Nancy in bikini op haar surfplank de golven gaat bedwingen lijkt de Sony-reclame overigens plaats te maken voor een ouderwetse Fa-reclame: zo uitgebreid en in slow-motion bestudeert de camera verlekkerd Blake’s welvingen.

Leuk misschien voor het mannelijk deel van het publiek, maar waar blijft de in de trailer én in de proloog beloofde haai? Had die gids dan toch gelijk toen hij zei dat dit het paradijs was en dat ze nergens voor hoefde op te letten? Gelukkig niet!

Die haai komt uiteraard wanneer Nancy besluit nog één golf te berijden voor het donker wordt. Altijd een slecht idee in films, nog één drankje of één bankoverval voordat misdadigers met pensioen gaan. Maar goed, wanneer Nancy door de haai wordt verrast en gebeten weet ze ternauwernood te ontkomen – ze vlucht ze naar een rots, met een fikse beenwond. Het komt toevallig wel heel goed uit dat ze een studie medicijnen heeft gedaan, want nu kan ze haar wond verzorgen. Maar daarmee is ze nog niet gered: ze zit nog steeds op een rots, te ver uit de kust om veilig het strand te bereiken, want de haai cirkelt nog steeds om haar heen. En die haai heeft honger.

Zo ontstaat er een situatie die doet denken aan 127 Hours (man zit alleen vast in kloof, met zijn arm klem tussen twee rotsen), Cast Away (man alleen op onbewoond eiland en All Is Lost (man alleen moet zijn zinkende zeilboot zien te redden): films waarin niet alleen de vindingrijkheid van de hoofdpersoon op de proef wordt gesteld, maar waarin er ook een groot deel van de film maar één personage is. In 127 Hours werd dat opgelost door James Franco in tegen videocamera te laten praten, terwijl Tom Hanks in Cast Away tegen zijn volleybal Wilson babbelde.

In The Shallows praat Nancy in zichzelf en tegen een zeemeeuw, die ze ‘Steven Seagull’ doopt. En ja, vindingrijk is ze zeker, al hoort de uiteindelijk confrontatie met de haai eerder in Sharknado thuis. The Shallows laat wel meer steken vallen – een eerder slachtoffer van de haai verdwijnt van het verlaten strand zodra dat het script beter uitkomt – en is dus zeker geen klassieker, maar wel spannend genoeg, zeker voor mensen die na Jaws al niet meer in zee durfden te gaan.

Kijktip: Napoleon Dynamite
Hoe zou het toch met Adje zijn? Arijan van Bavel, alias Adje, werd in 2005 in één klap bekend toen hij door Paul de Leeuw eerst voor lul werd gezet maar uiteindelijk in het complot bleek te zitten. Van Bavel begon daarna nog een theateravontuur in Tilburg maar dat pakte minder goed uit. Wat heeft Adje met de kijktip van deze week te maken? Wel, wie de door Jon Heder gespeelde titelheld uit deze droogkomische film ziet, kan zich niet aan de indruk onttrekken dat Adje zijn lullige uiterlijk aan deze film – uit 2004 – heeft ontleend. Dezelfde slome blik en openhangende mond – het kan bijna geen toeval zijn. Kijk bijvoorbeeld maar naar deze dansscène.

De melige komedie van Jared Hess haalde destijds de Nederlandse bioscoop helaas niet, maar werd zeker in de VS een heuse cultfilm, met een eigen T-shirtlijn (‘Vote for Pedro!’). Prima vermaak voor de vrijdagavond.

Napoleon Dynamite: Vrijdag 19 augustus om 21:25u bij de VPRO op NPO3

Over André

Eerst even wat schaamteloos name-droppen: van Matt Dillon tot Matt Damon, van Michael Fassbender tot Michael Douglas en van Martin Freeman tot Morgan Freeman (en dat was alleen maar de M): André Nientied interviewde bijna iedereen. Hij schreef jarenlang recensies, artikelen en interviews voor onder meer Nieuwe Revu en Nu.nl en reisde tientallen malen af naar Los Angeles en de filmfestivals van Cannes en Venetië. Maar zijn favoriete film blijft The Big Lebowski.
@nientied