Hoe de negen van Little Rock de wereld op schokkende wijze het racisctische zuiden van Amerika in de jaren 60 toonde.

Minnijean Brown Trickey was 15 toen ze zo'n 60 jaar geleden naar haar school wilde lopen in het Amerikaanse plaatsje Little Rock. Omdat zij en 8 medescholieren zwart waren, werden ze opgewacht door meer dan 1000 mensen die 'Ga terug naar Afrika' schreeuwden. De school had 1900 witte leerlingen, en bijna niemand wilde de 9 zwarte scholieren erbij hebben.

Als ik er aan terugdenk begin nog te trillen. -Minnijean Brown Trickey, inmiddels 76

Dat is is deze week 60 jaar geleden. Het is een spannend, maar tragisch verhaal. In 1954 was de scheiding tussen zwarte en witte scholen opgeheven. Maar toen de 9 scholieren in 1957 naar de helemaal witte school wilden, ging de gouverneur van de staat waar de school lag ervoor liggen. Hij riep de Nationale Garde erbij (een soort politie), die de negen leerlingen bij de ingang van de school tegenhielden (zie foto hieronder).

De foto's van negen jonge, naïeve zwarte leerlingen die niet werden toegelaten op hun school gingen de hele wereld over. Ze stonden symbool voor de rassenscheiding in de Verenigde Staten. De Amerikaanse president Eisenhower besloot in te grijpen. Hij stuurde het leger naar Little Rock om de zwarte scholieren het gebouw in te begeleiden. 

In de video hieronder vertelt Ernest Green zijn verhaal. Inmiddels een stuk ouder, maar de gebeurtenissen staan hem nog levendig voor ogen. "Ik had me nog nooit in mijn leven zo afgewezen gevoeld als toen de Nationale Garde mij niet de school binnenliet."

Maar toen begon het pas echt. "Het was alsof we elke dag naar de oorlog gingen op die school", zegt Ernest in de video hierboven. "Mensen probeerden ons te intimideren, we werden bedreigd, dat ze ons gingen vermoorden. We besloten elkaar te steunen en het zo goed mogelijk te doen op school."

Uiteindelijk zaten de negen maar een jaar op de school. De gouverneur van de staat trok alle trucs uit de kast om de zaak weer terug te draaien. Uiteindelijk besloot hij alle publieke scholen maar gewoon te sluiten. Ernest ging wél nog met zijn diploma van school.

Het racistische verleden in Mississippi heeft diepe sporen nagelaten, zie je in deze aflevering van Amerika Droomland. Veel zwarte bewoners zijn huiverig om blanke hulpverleners te bezoeken. Een Iraanse arts biedt hoop.

Natuurlijk staan de zaken er nu een stuk beter voor. Maar rassenscheiding is er nog steeds, al is het niet meer officieel. Op scholen, bij de banen, de plekken waar mensen wonen, in gevangenissen: daar zijn de verschillen tussen zwart en wit nog duidelijk te zien. Sluimerend misschien, maar zwart en blank zijn nog lang niet helemaal gelijk.

Ook Eva Jinek ging naar Amerika om de verhouding tussen wit en zwart te onderzoeken. En ook zij ondervond dat racisme nog steeds leeft.