Hoe de Napolitaanse pizza werelderfgoed werd
- Artikel
- 24 jan 2019
- 2 minuten leestijd
Italië heeft het grootste aantal werelderfgoederen ter wereld. Van Venetië en de toren van Pisa kan je wel bedenken dat het op de lijst van Unesco staat. Maar wist je ook dat de pizza tot werelderfgoed is benoemd?
Gerechten met platte deegbodems bestaan al duizenden jaren en in veel verschillende gedaantes. In de Romeinse tijd werden deze bodems door de rijken als bord gebruikt. De armen aten ze op. Maar de bekendste pizza, de pizza Margherita, is helemaal niet zo oud. Deze komt uit het jaar 1889.
Vlag
In dat jaar bezocht de Italiaanse koningin Margherita samen met haar man
koning Umberto I de stad Napels. En speciaal voor haar komst werd Raffaele
Esposito, de beste pizzabakker van de stad, opgetrommeld om een pizza voor haar
te maken. Dit werd een pizza met tomatensaus, mozzarella en basilicum. Deze
drie ingrediënten staan voor de kleuren van de Italiaanse vlag. Het gerecht
viel in de smaak bij de koningin en Esposito besloot daarom de pizza naar haar
te vernoemen. Deze gebeurtenis zorgde ervoor dat de pizza Margherita uitgroeide tot het
nationale gerecht van Italië en Esposito door velen wordt gezien als de vader
van de moderne pizza.
Petitie
De Napolitanen zijn erg trots op ‘hun’ uitvinding. Daarom startte een
Napolitaanse pizzabakker een petitie om de pizza op de werelderfgoedlijst te
krijgen. Nadat hij 850.000 handtekeningen had verzameld diende de Italiaanse
overheid in 2016 een verzoek in bij Unesco. Uiteindelijk steunden meer dan 2
miljoen mensen het initiatief.
Werelderfgoed
Ook het comité van UNESCO vond dat de Napolitanen niet bepaald koekenbakkers warenen erkende de Napolitaanse pizza als immaterieel
erfgoed. Daarbij hoort niet alleen de pizza margherita, maar ook de pizza
marinara, belegd met tomatensaus, oregano
en knoflook. Hiermee troeft de pizza andere bekende Italiaanse culinaire
uitvindingen als de pasta, cappuccino en espresso af.
Geschreven door: Maic Oudejans
Foto: Stu Spivack [CC]
- 24-01