Een feestelijke dag voor moslims over de hele wereld: vandaag vieren ze het Suikerfeest. Ook de zussen Saadet en Aysenur.

Een feestelijke dag voor moslims over de hele wereld: vandaag vieren ze het Suikerfeest. Ook de zussen Saadet en Aysenur stonden vanochtend vroeg op voor een feestelijk ontbijt.

"Eid Mubarak!" Met een zwaai vliegt de deur open. Saadet (18) staat met een grote glimlach in de deuropening. Ze heeft haar armen al uitgestrekt om mij een dikke knuffel te geven. "Leuk dat je er bent, kom binnen." Op haar blote voeten stapt Saadet naar achteren in de volle gang. Haar moeder, zussen en tantes geven mij allemaal een dikke knuffel en drie kussen. "Want ja, het is echt feest vandaag."

Ik hang mijn jas op en mag meteen doorlopen naar de woonkamer. Daar zitten alle mannen op een rijtje. De vrouwen dragen een mooie zijden jurk. "Dat hoort echt bij het Suikerfeest. Je trekt je leukste outfit aan, vandaar dat we allemaal zo leuk gekleed zijn." Bijna de hele Turkse familie is naar het huis van oma gekomen om samen het Suikerfeest te vieren. Dat begon vanochtend met een uitgebreid ontbijt. "Maar voor ons begon de dag nog eerder hoor", zegt haar vader. "Mijn wekker ging om kwart over vier voor het ochtendgebed in de moskee."

Chocola, chips en ijs
Ondertussen pakt Aysenur (20) thee uit de keuken. Ze zet het voor mij neer op tafel, naast alle schaaltjes met Turkse lekkernijen. De meiden vonden het vasten niet heel erg moeilijk. Maar één keertje kon ik me toch niet inhouden in de supermarkt, vertelt Saadet. Lachend kijkt ze naar haar vader. "Dat weet jij ook nog helemaal niet pap, maar ik heb een keer voor twintig euro aan chocola, chips en ijs gekocht. Terwijl ik alleen maar kwam om een brood te halen!" Haar vader schudt lachend zijn hoofd. "Ik ben ook echt niet afgevallen. Ik ben zelfs aangekomen van al dat vasten! 's Nachts prop je jezelf toch wel vol, zodat je overdag geen honger krijgt."

Dankbaar
Oom Mehmet, de jongste oom van Saadet en Aysenur, vertelt dat hij wel een paar moeilijke dagen heeft gehad. "Tijdens de vastenmaand waren er een paar echt heel warme dagen. Ik heb toen echt de honger gevoeld. Ik heb de dorst gevoeld. Dat ging diep, echt tot aan mijn ziel, zeg maar." 

Hij haalt even diep adem en vertelt verder. "Als je dan 's avonds thuis komt en weer mag eten, besef je pas hoe goed ons leven is. Daar danken we God voor. Er zijn op deze aarde nog steeds mensen die arm zijn en helemaal geen water hebben. Dat besef laat de maand Ramadan ons uitleven. En daarom doen we het. Het maakt ons meer dankbaar. Voor alles wat we hebben. En dat is echt ongelooflijk veel. Kijk maar naar de tafel. Wil je nog een stukje börek?"