In Trippers: Gipsy's kreeg Linda de unieke kans om de Engelse gipsy's gemeenschap van binnenuit te mogen laten zien. Hoe regel je zoiets? Redacteur Pien vertelt!

Wie zijn nu eigenlijk die mensen achter de schermen? In ‘Woord van de Makers’ laten wij bij elke aflevering een maker aan het woord. Hoe is het om Trippers te maken? En waar moeten jullie allemaal op letten? Deze week vertelt redacteur Pien over hun avontuur tussen de gipsy's!

We lopen op de redactie al een tijdje met het idee om een verhaal te maken over de gipsy’s. Het is een hele gesloten gemeenschap waar veel vooroordelen over zijn. Als redacteur vind ik het dan heel interessant om te kijken of we bij die wereld binnen kunnen komen om het echte verhaal bloot te leggen. Bij de gipsy’s blijkt dit een stuk makkelijker gezegd dan gedaan.

Toestemming krijgen
Als minderheid in Engeland worden de gipsy’s veel gediscrimineerd en zwart gemaakt in de media. Dus ja, waarom zouden ze ons dan ineens wél vertrouwen? Toen we hoorden dat de jaarlijkse Appleby Fair weer plaats ging vinden, leek het ons een goede ingang. Maar om daar te mogen draaien moesten we eerst toestemming krijgen van de kampleiders.

Een fixer fiksen 
Directe aanvragen van de media worden vaak geweigerd omdat ze geen pottenkijkers willen. En dus ga ik opzoek naar een fixer die al een band met ze heeft en het vertrouwen van de gemeenschap al heeft gewonnen. Dit moet je echt zien als een soort sollicitatie ronde. Je belt verschillende fixers, vraagt wat ze voor ons kunnen betekenen en zoekt dan de meest geschikte uit.

Tijdens onze zoektocht vinden we een jongen die al een paar jaar foto’s mag maken op woonwagenkampen en dus al veel mensen kent. We spreken af dat hij van tevoren de juiste personen gaat benaderen om te kijken wat er mogelijk is.

Maar twee weken de tijd
 Normaal hebben we ongeveer anderhalve maand voorbereidingstijd voor een verhaal. We doen in die periode zoveel mogelijk research, maken een verhaallijn en kiezen de juiste karakters voor het verhaal. Bij veel verhalen is dit ingewikkeld omdat je volledig moet vertrouwen op de skills van je fixer. Je spreekt soms zelf de taal niet, kunt de karakters van tevoren dus niet voorspreken en je kunt op afstand zelf niet checken of de afspraken voor de geplande opnames ook echt staan.

In dit geval hebben we niet zes maar twee weken voorbereidingstijd. En omdat ik de taal dit keer wel goed spreek, besluiten we dat het verstandig is dat ik, samen met de fixer, alvast richting Appleby ga om verhaallijntjes te zoeken.



Op naar Engeland!
We hebben inmiddels toestemming van de kampleider om hem in ieder geval te interviewen en hij is dus onze ingang. De fixer haalt mij op van het vliegveld en samen rijden we richting het Britse plattenland. In de auto bespreken we de ‘regels’ op Appleby. We zijn daar te gast en dus is het belangrijk dat we ons aanpassen.

Ik vind het belangrijk om precies te weten wat de gebruiken zijn en wat we beter kunnen laten omdat we niemand willen beledigen. Eenmaal aangekomen blijkt de sfeer er al goed in te zitten. Ik heb anderhalve dag voor de crew komt en we beginnen met filmen en dus moet ik snel aan de bak.

Boksfamilie Mc Ginley
Via via komen we in contact met de familie Mc Ginley, een hele belangrijke boksfamilie die veel te zeggen heeft op het kamp. Zij zijn bereid om ons toe te laten in hun wereld. Zodra ik weet dat het verhaal erin zit en we de juiste personen mogen spreken, heb ik ook het vertrouwen we hier iets moois konden filmen. Toch blijft het altijd spannend wat er gebeurd als je met een gigantische camera op zo’n evenement staat.

Je wil een fly on the wall zijn en een kijkje krijgen in hun wereld. Maar het risico bestaat altijd dat dit niet lukt en dat we toch niet worden toegelaten. Het evenement duurt daarnaast drie dagen en binnen die tijd moet het verhaal staan.

Daar zijn de zenuwen!
Zodra de crew arriveert worden we toch wat zenuwachtig. Maar elke twijfel wordt vanaf ons eerste draaimoment al weggenomen. We worden met open armen ontvangen met de camera en mensen laten ons graag zien hoe trots zij wijn op hun cultuur en tradities. De setting is dan ook prachtig, midden in het heuvelachtige landschap en het pittoreske dorpje Appleby, verzamelen zich duizenden caravans, huifkarren en paarden.

Met ambulance afgevoerd
Zoals je in Linda’s vlog zag raakt die middag onze fixer gewond. Hij werd uitgedaagd door een groep jongens om achterstevoren op een paard te gaan zitten. De jongens sloegen vervolgens op de kont van het paard en toen hij steigerde viel onze fixer op de grond en trapte het paard vervolgens tegen zijn hoofd. Uiteindelijk werd hij met een ambulance afgevoerd en hoewel hij gelukkig niets ernstigs mankeerde, was hij voor de rest van het evenement uitgeschakeld.

Alleen met het team verder
Vanaf dan moeten we dus alleen verder. Ik ben blij dat ik er wel bij ben en de crew een handje kan helpen. Zo kunnen de regisseur en Linda en ik veel inhoudelijk overleggen en kan ik de mensen benaderen en voorspreken. Ook werden we gebeld wanneer er bijvoorbeeld een opstandje was met de politie. Dan moet je met al je spullen rennen door de blubber.



Daarnaast kan het ook nog steeds gebeuren dat je zélf pech krijgt. En zo gebeurt het dat we opeens stil staan met een auto waar een onderdeel uit kwam die we niet meer terugkregen. Ja, dan hang ik ineens onder een auto om te kijken of ik het probleem kan vinden. Tja, ook dat hoort bij televisie maken ;-)

Alle kanten van het verhaal
Uiteindelijk zijn we gedurende het weekend heel vrij om te filmen waar we willen en gaat iedereen gewoon zijn gang. Zelfs de politie laat ons toe en zo kunnen we ook laten zien waar die spanning ligt. Ik vind het op zo’n moment belangrijk dat we het verhaal echt van meerdere kanten kunnen belichten, hoor en wederhoor toepassen waar het kan. De moeizame relatie tussen de gipsy’s en de politie op Appleby’s kunnen we daardoor extra goed belichten.

Bare knuckle fight!
De Mc Ginleys nodigen ons op een gegeven moment zelfs uit om bij een bare knuckle gevecht te zijn om te zien hoe dat in zijn werk gaat. Uiteindelijk blijkt het gevecht niet door te gaan, omdat de politie de vechters gearresteerd heeft. En ja, dan moeten we ons verhaal direct daarop aanpassen. ‘Gelukkig’ kunnen we de arrestatie van éé van de Mc Ginleys wel vastleggen en zo kan je dat in je aflevering dan alsnog uitleggen. Dat is ook hoe het in dit wereldje werkt en dat wilden we uiteindelijk laten zien.

We hebben ons bij dit verhaal dus helemaal laten meenemen in een wereld die nog veelal was afgeschermd en we hebben de gemeenschap de kans gegeven om hun kant van het verhaal te vertellen. Daardoor hebben we de kijker hopelijk ook andere inzichten gegeven. En dat is precies waarom ik het zo tof vind om dit programma te mogen maken.

Pien

Trippers in 60 seconden? Volg Trippers op Instagram! 

TRIPPERS: GIPSY'S [VLOG]

BNNVARA's Trippers: meer info!