In een klein driekamerappartementje in een buitenwijk van de stad Palermo op Sicilië woont een Italiaans gezin met vijftien mensen.

Katja is 43 jaar en heeft acht kinderen. Haar oudste zoon, Giuseppe, woont met zijn vrouw Sisi en hun vier kinderen ook in het appartement. In één van de kamers staat een tweepersoonsbed waar zes van de kinderen slapen. Geld en zekerheid is een groot probleem voor de familie. Sisi hoopt dat haar man in de toekomst kan werken in een pizzeria in Duitsland of een ander land in Europa. ‘Palermo is een mooie stad, er is alleen geen werk te vinden’, vertelt Katja. Het grote gezin moet rondkomen van het salaris van haar man. Hij werkt als banketbakker en verdient daarmee 45 euro per dag.

‘Ik leef bij de dag, ik ben er niet voor mijzelf, ik ben er voor de kinderen, zij moeten een goede toekomst hebben’, zegt Katja. De kinderen kunnen niet buiten spelen, hun huis staat in een wijk met veel problemen, zoals drugs en criminaliteit. Daarom gaan ze naar een school in een andere buurt. Om alle kinderen weer weg te brengen en op te halen kost 5 euro aan benzine per dag.

Hoewel de Italiaanse economie langzaam uit de recessie komt, is de situatie van de armste Italianen niet verbeterd. Vooral in het zuiden van het land leeft een groot deel van de inwoners onder de armoedegrens. Van alle Italianen moet 4,5 procent rondkomen van minder dan 250 euro per maand. Een derde van de Italiaanse kinderen riskeert armoede of sociale uitsluiting. De meeste van die kinderen wonen in buitenwijken, zoals het gezin van Katja.

---

Deze BB3D;is gemaakt door Angelo van Schaik