Een vlekkeloos begin
- 3 minuten leestijd
De eerste werkweek van de nieuwe Jan.
Een vlekkeloos begin
Waar ik gewend was mijn ZZP-werkweek al stofzuigend en power nappend door te komen, had ik sinds vorige week maandag te maken met ongekend vroege wekkers, werktijden en niet fictieve collega’s. Kortom, mijn eerste echte vaste baan als verslaggever bij Jan Rijdt Door was een feit. Een fantastische wending in het leven van een simpele Boelhouwer, die ook nog eens resulteerde in een zeldzame ‘Ik ben trots’ van vaderlief.
Het was zondagavond en mijn allerlaatste dag als ongestructureerd freelancer zat er bijna op. Ik was klaar voor de start van een glansrijke carrière in hemelsblauw en niets kon mij nog stoppen. Net toen ik klaar was om keurig op mijn recent ingevoerde bedtijd de mand in te kruipen deed ik de schokkende ontdekking: zwarte, teerachtige vlekken op de achterkant van mijn nieuwe blauwe Jan-pak. Een precaire situatie waarin een mens allerlei beslissingen kan nemen. Ik ging voor de licht gepanikeerde, instinctieve reactie met schuurspons. Nog geen half uur later trof ik mezelf huilend aan op de badkamervloer met een nat hoopje, kapot geschuurd blauw.
Die nacht, terwijl een druppelend pak en een flinke voorjaarsstorm me uit mijn slaap hielden, besloot ik dat het schuursponsincident mijn eerste werkweek niet zou beïnvloeden. Voortaan met mijn rug langs de muur voortbewegen en niemand zou het merken. En zo trok ik de volgende ochtend met hervonden moed de deur achter mij dicht om niet lang daarna mijn lieve, oude autootje onder een enorme, omgevallen boom aan te treffen. En zo begon ik in gedeukte auto en gehavend pak mijn eerste reis naar Hilversum en nam ik bij aankomst -geheel in stijl en met volle overtuiging- een beker koffie aan van een collega die niet voor mij bedoeld was.
Nu, een week later, lijkt het ergste onheil achter de rug. Jan zijn bevalt me goed en er is een nieuw, ongeschuurd jasje voor mij besteld. Ook weet ik mijn eigen weg naar de koffiemachine te vinden waarmee verdere ongemakkelijke koffiemomenten zijn voorkomen. Omdat ik geen parkeerplek in de parkeergarage kreeg, ondanks dat ik bij een programma werk dat ‘Jan Rijdt Door’ heet, staat mijn gedeukte autootje onder werktijd op straat geparkeerd. Dus als de bomen in de mediastad gewoon overeind blijven, rijd ik hopelijk nog wel even door als nieuwe Jan.